İnsanlar anlaşılmak üzere dünyaya gelmiştir. Anlaşıldığını hissettikleri ortamlarda bulunmak isterler ve bu konuda da seçici davranırlar. Sosyal ortamlarımız ve arkadaş çevremiz sıklıkla anlaşıldığımızı hissettiğimiz kişilerden oluşur. Hemen her duyguya eşlik edebilen kişilerden oluşan sosyal ortamlarımız duygusal zorluklarımızı düzenleyebilmemiz adına da destekleyici rol üstlenmektedir.
İnsanlar topluluk halinde yaşamaya ve topluluk içerisinde anlamaya ve anlaşılmaya hem ihtiyaç duyar hem de bunu uygulamaya çalışır. Anlaşılmadığını ya da değerli hissetmediğini farkettiği ortamlarda ise bulunmaktan çekinir. Sosyal anlamda kısıtlılık yaşayan pek çok birey anlaşılmama kaygısı ya da yanlış değerlendirilme kaygısıyla içekapanma yaşamaktadır.
Ergenlik döneminde gençlerin en çok ihtiyaç duydukları durum anlaşılmak olduğu için ergenler sıklıkla en iyi anlaşıldıklarını düşündükleri arkadaş ortamında bulunmaktan yana tavırlar sergilerler. Sıklıkla aile ile vakit geçirmekten uzaklaşıp yeni sosyal ortamlar deneyimlemek isterler. Bu durumda ailelerin yapabileceği en önemli destek sosyal ortamlarda bulunmalarını desteklemek, bu ortamların güven ve kontrolünü çocuklarına bırakmaya biraz daha özen göstermek ve çatışmalar yaşamak yerine duyguların odaklanmaktır. Duygularının anlaşıldığını hisseden ergenlik dönemindeki bireyler ortama ait hissedeceklerdir. Aidiyetin en önemli kanıtı anlaşılmak ve kabul görmektir. Bu dönemin hassas noktaları ve anahtar kelimeleri bunlardır.
Bireysel olarak anlamayı amaç edinerek kişisel gelişimi de desteklemek mümkündür. Anlamayı başarabilen bireyler anlaşılabilmek için de ifade yeteneklerini geliştirmeye özen gösterirler. Unutulmamalıdır ki yeterli ve açıklayıcı iletişim pek çok sorunun çözümünde ve durumların çözüme kavuşmasında önemli etkiye sahiptir. İnsanları anlamaya dair tutumlar geliştirmiş ailelerin çocukları da başta aileleri olmak üzere insanları anlama konusunda çaba göstereceklerdir.
