DINDİK

Yerel de oluşan açmazları, bazen içinden çıkılamaz durumları anlamlandırma, düşündürme gibi unsurları içinde barındıran yerel dergileri önemsemek gerekiyor.

Ülkemizde yerel dergiler, İkinci Meşrutiyet’ten sonra kurulan Türkçü derneklerin öncülüğü ile başlamış ve halkevleri’nin faaliyete geçmesiyle birlikte büyük artış göstermiştir.

***

Elazığ’ımız da 2006 yılında yayın hayatına başlayan ve ilk yerel mizah dergisi olan “Dındik”, 2008 yılında bazı nedenlerle kopuşlar yaşandığı için Haziran 2020 tarihi itibariyle yeniden yayın hayatına geri dönmüş.

Dındik anlam olarak eskilerde kullanılan “gazyağı lambası” nın Elazığ’da kullanılan “çıra” şekline dönüşmedir.

***

Derginin yayın kadrosu 2006’dan bu güne kadar aynı kişiler ile yoluna devam ediyor. Siyasi, sosyal, kültürel pek çok sorun derginin sayıları içinde karikatür ya da yazılı olarak yer alıyor. Yani dergi zengin bir içeriğe sahip.

Dındik dergisinin imtiyaz sahibi Ekrem Katı, destekçisi ise Elazığlı iş insanı Aziz Çelik.

***

Dındik her ay Elazığ halkı ile buluşuyor. Ortalama 16 sayfadan oluşan derginin Elazığ ve Elazığ dışından pek çok kişinin ilgisini çektiğini düşünüyorum. Çünkü dergiyi okuduğumda Elazığ yerel kültürüne özgü şivesi ile çeşitli unsurları keşfetme ve tazeleme fırsatı buluyorum. Bu da haliyle  keyifli bir his yaşatıyor.

***

Derginin kapağında fiyatı 5 yumurta olarak yazıyor. Eskiden alışverişler takas yoluyla yapıldığı için eskiyi yaşatmak adına ilgi çekici alan “fiyat” üzerinden oluşturulmuş.

***

Yazarlara ait yazılar kısa, bilgilendirici ve bazı yönleri ile düşündürücü. Derginin genel atmosferinin Elazığ ve ulusal alandaki sorunlara dikkat çekmek olduğu açık.

“Sizden gelenler” kısmında Elazığ halkından gelen karikatür ve resimlere ait olay örüntüleri ele alınıyor. Bu durum halkın da dergiye dahil olmasını, iyi hissetmesini sağlayacaktır.

***

Yazılardan yararlanma, sosyal medyadan az da olsa uzaklaşıp gerçeği kendi gözümüzle analiz etme gibi imkanları sağlayan Dındik dergisini herkesin okumasını salık veririm.