Final, her zaman lider olmuştur

Final Dergisi ve Test Üretim Birimi Yazarlar Toplantısı Elazığ’da yapıldı.

Akgün Otel’de düzenlenen toplantıya Final Okulları Yönetim Kurulu Başkanı İhsan Özen, Final Eğitim Kurumları Yönetim Kurulu Başkanı İbrahim Taşel, Final Eğitim Kurumları Genel Müdürü Şevket Ertem, İstanbul Dershanesi Yöneticisi Sabri Turan, Final Dergisi ve Test Üretim Birimi Yazarları katıldı.

Toplantının açılışında konuşan Final Okulları Yönetim Kurulu Başkanı İhsan Özen, final dergisi ve final dershanelerinin başarılarını anlattı.

Final Dergisi ve Final dershanelerinin kurulduğu yıldan buyana Türkiye’de hep lider olduğunu belirten Özen,  “Final dergisinin Türk Milli Eğitim hayatına katkıları bugün inkar edilmeyecek kadar açık ve nettir. Uzun yıllar sektöründe kendi alanında lider olmuş, yeniliklere her zaman imza atmış ve takip edilen her değişimde ‘Final bakalım ne yapacak, ona göre biz de yönümüzü tayin edelim’ denilen bir yayın akışı sürdürmüştür Final.” diye konuştu.

Dershane sektörünün günümüzdeki durumuna ilişkin değerlendirmelerde de bulunan Özen şöyle konuştu: “Yıllar sonra Elazığ’da tekrar bir araya gelmek ve Türkiye’de de yeni dönemlerin başlangıcı olan bu dönemlere bu toplantının denk gelmesi anlamlıdır.

1980’de Elazığ’da dershanemizi ilk kurduğumuzda 18 kişilik bir sınıf olarak başladığımız dönemlere gittik ve şu günler ne yazık ki o gün dershanemizi kurduktan yaklaşık bir ay sonra yaşadığımız duyguların‏ bir kısmını yaşıyoruz. Dershaneyi kurduktan yirmi gün sonra 12 Eylül oldu 1980’de. Kenan Evren çıktı dedi ki ‘ben dershaneleri kapatıyorum’. Takdir edersiniz imkanlarımız o günkü şartlarda çok kısıtlıydı. Borç, harç, zar zor kurduğumuz bir dershanemiz vardı. İlk aklımıza gelen tabi hepinizin tahmin edebileceği gibi ‘eyvah yandık’ oldu. Bizim için bir son hazırlanmıştı. Çok endişelendik. Ama o süreçte bayağı bir uzun sürdü, sonra da sektörümüzün devam etmesine karar verildi. 1986-87 eğitim öğretim yılından itibaren dergi yayın hayatına başlayarak bizim için ayrı bir dönem başlamış oldu.

Sektörümüz bizim başladığımız günden bu tarafa hep tartışmalı geçiyor. Bugün burada Final dergisi olarak buradayız. Final dergisinin Türk milli Eğitim hayatına katkıları bugün inkar edilmeyecek kadar açık ve nettir. Uzun yıllar sektöründe kendi alanında lider olmuş ve yeniliklere her zaman imza atmış ve takip edilen her değişimde ‘Final bakalım ne yapacak, ona göre biz de yönümüzü tayin edelim’ denilen bir yayın akışı sürdürmüştür Final. O bakımdan hala devam eden, başlangıçtan bugüne kadar devam tek yayın organıdır final dergisi. Bu çalışmada en büyük payı olan da siz değerli arkadaşlarımızsınız. Sizin çaba ve gayretleriniz ve de Türk milli Eğitimindeki gelişmeleri yakinen takip ederek gelecekte ne olacağını en kısa süre içerisinde öngörmeniz sektörde önder ve lider olmamızı sağlayan en önemli çalışmadır. Bu bakımdan ben burada bir defa daha hepinize çok teşekkür ediyorum. Yayın ailemizden bugün aramızda olmayan arkadaşlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum. Hayatında bize katkı sunan ama bugün artık bizimle olmayan arkadaşlara da şükranlarımızı sunuyorum.

Bizim dergimiz başlangıcında bir tek dergiydi ve Üniversiteye hazırlık dergisiydi. Bugüne kadar final dergisinden daha çok sınavlara hazırlık akla geldi. Ama o günden bugüne hem ortaokul dönemleri hem de lise dönemlerinin bütünü için hem sınavlara hem derslere yardımcı olacak çok önemli tek başına yeterli bir kaynak sunuyoruz.

Sektörümüz çok tartışmalı bir dönemden geçiyor. Biz de bunun sancılarını yaşıyoruz. Fakat Türkiye’de Milli Eğitim Camiası içerisinde sınav hazırlığı da ayrı bir bölümdür. Hele ölçme değerlendirme de eğitim ve öğretimin nihai sonucudur. En çok tartışılan eğitimde bugün eğitimin içeriği olması gerekirken, ölçme değerlendirmenin nasıl ve ne şekilde olacağıdır: Biz arkadaşlarımızla dünyanın gelişmiş ülkelerini geziyoruz ve gelişmiş okullarda neler yapıldığını takip etmeye çalışıyoruz. Oralarda eğitim ve öğretimde farklı yaklaşımlar ve sistemler var. Ama dünyada şuana kadar bir eğitim öğretim olup da bunun ölçme ve değerlendirmesinin yapılmadığı bir sisteme rastlamadık. Mutlaka bir eğitim öğretim varsa, bunun sonucunda da ölçme, değerlendirme yapılıyor. Bu ölçme ve değerlendirme eğitimin mahiyetiyle tamamen bağlantılı bir şekilde yapılıyor. Türkiye’de de biz hangi eğitim sistemi varsa ve bunun sonucunda neler yapılması gerekiyorsa aynı şekilde kendimizi bu çalışmanın bir parçası olarak gördüğümüz için bu müfredat üzerine hazırlanıyoruz ve çocuklarımıza sunduğumuz yayınlarımız da bu istikamette oluyor. Eğer bu eğitim öğretim sistemi değişecekse, elbette bizim yayınlarımız da buna paralel olarak değişecektir.

Bugünlerde çok bahsedilen bir konu var. Sınav konusu. Şöyle yapacağız, böyle yapacağız. Nitekim orta okulda yapılan sınavla ilgili değişiklikleri hep beraber takip ediyoruz bunlara bizim müdahil olmamız mümkün değil. Milli Eğitim yetkilileri nasıl isterlerse o sınavı öyle yapıyorlar. Değiştiriyorlar, bir daha değiştiriyorlar, bir daha değiştiriyorlar. Bunlara herhangi bir şekilde müdahil olmamız mümkün değil. Ancak görüş bildiriyoruz. Buna rağmen bizim şamar oğlanı gibi devamlı tokatlanmamızın bir anlamı yok. Yani burada sınavın şöyle veya böyle olmasının suçlusu biz değiliz: biz sadece önümüze konan sisteme uygun çalışma yapıyoruz. Lise sınavlarında Türkiye 60 ülke arasında 45. Olmuşsa bunun müsebbibi biz değiliz. Türkiye büyük bir ülke. 18 milyon öğrencisi olan bir ülke. Biz bunun bir kısmına hitap edebiliyoruz. Üniversite kapısında biriken öğrencilerimizi sıralamaya tabi tutmak ve onların tercihlerine göre onları üniversiteye yerleştirmekte yine bir ayırt edici bir sınava gerek ve ihtiyaç hissettiriyor ve bunu da zaten YÖK ve Milli Eğitim birlikte ÖSYM ile ortaklaşa gerçekleştiriyorlar. Burada da bizim müdahil olmamız mümkün değil.

Soru sistemini değiştireceğiz, kaldıracağı… Bunlara da biz müdahil olamıyoruz. Ama yine de bir suçlu aranıyor ve o suçlu 1880’den bu tarafa ne yazık ki hep biz oluyoruz. Ama hepiniz biliyorsunuz ki biz bu sisteme katkı sunuyoruz. Yayınlarımızla, eğitim ve öğretim çalışmalarımızla. Elbette dershane mahiyeti itibariyle, kendi misyonu itibariyle daha çok bir öğretim amaçlı kurumdur. Okullarda eğitim öğretim amaçlı bir kurumdur. O bakımdan farklılıkları olacaktır. Ama biz görevimizi doğru yapıyoruz. Yaptığımız doğru mevcut Milli Eğitim sistemi içerisinde doğru. Eğer bu milli eğitim sistemi, müfredatını değiştirirse, eğitim öğretim sistemini değiştirirse elbette burada farklı bir takım bir şeyler gerçekleştirmek mümkün olabilecektir. Nitekim 2006 yılında değişen müfredattan sonra biz bütün kitaplarımızı revize edip, müşteri temsilcilerimizle okullara gönderdik. Öğretmenlere gittiler dediler ki müfredat değişti, biz de kitaplarımızı değiştirdik. Buyurun size yeni müfredata uygun kitaplar. Okul öğretmeni ‘ne kitabı’ , ‘müfredat ne zaman değişti’ dedi. Şimdi düşünün, müfredat değişmiş, aradan bir yıla yakın zaman geçmiş, biz kitaplarımızı revize etmişiz, ama okuldaki öğretmenin daha müfredatın değiştiğinden haberi yok. Peki biz niye suçlu oluyoruz? Bizim suçumuz ne? Dünyanın gelişmiş ülkelerinde farklı eğitim öğretim sistemleri uygulanıyor. Ama bunu uygulayacak öncelikle ona uygun yetişmiş öğretmene ihtiyaç var. Yani Türkiye’de Milli eğitimde sorun varsa, en önemli sorun öğretmen yetiştiren kurumların öğretmeni yetiştirme biçimiyle alakalıdır. Bunun en önemli faktörü öğretmendir. Türkiye’de milli eğitimde bir problem varsa en önemli başlanacak noktası öğretmen yetiştirecek kurumlardan başlanmadır. Onların revize edilmesidir. Bu süre alacaktır: Elbette zamana ihtiyaç duyulacaktır. Buna da katlanmak zorundayız. “