EYVAH!KİŞİSEL BİLGİLERİMİZ ÇALINIYOR

Dün Günışığı gazetesinde değerli Hocam Asaf Varol’un “WhatsApp Yaptı Yapacağını” başlıklı köşe yazısını okudum. Oldukça bilgilendirici önemli bir yazıydı bence. Özellikle gündemdeki “WhatsAppgizlilik sözleşmesini feshetti” paniğinden sonra konuya dair birkaç kelam da ben etmek istedim.

Amerikalı ünlü blogger ve yorumcu Andrew Sullivan: “Bir Zamanlar Ben” başlıklı yazısında şöyle der: “Sonu gelmez haber, dedikodu ve görsel bombardımanı bizi manik bilgi bağımlılarına çevirdi. Ben çöktüm. Sizi de çökertebilir”. Haftasonu yaşadığımız “WhatsApp bilgilerimizi ele geçiriyormuş” haberi bu habere bağlı olarak yapılan spekülatif dedikodular panik göstermemize ve daha güvenli bir liman olacağına inanarak,hızla WhatsApp uygulamasını silip, benzer içerikli uygulamalar yüklememize sebep oldu. Dikkatinizi çekiyorum, bir uygulamadan başka bir uygulamaya geçiş yaparak atlattık bilgilerimizin paylaşılma korkusunu. Yaşadığımız panikleme Sullivan’ınbahsini ettiği çökermenin versiyonlarından biriydi kanımca.

WhatsApp’ın gizlilik sözleşmesini iptal edeceğine dair duyurusu ile ortaya çıkan dijital paylaşımlardan kaynaklı tehlikelerden korkma olayı başımıza ilk kez gelmiyor aslında. Geçmişte sık sık Facebook’ta da yaşandı benzer korku. ”Facebook veya Facebook ile ilgili herhangi bir kuruluşun, geçmişten ve gelecekten fotoğraflarımı, bilgilerimi, mesajlarımı veya gönderilerimi kullanmasına izin vermiyorum...” tarzındakipaylaşımlarla kendilerini Facebook’un kötü niyetli eylemlerinden koruyacaklarına inanan insanların zincirleme paylaşımlarına rastladıksık sık.Bunun gibi,“Şubatın bilmem kaçına kadar güncellenmezse, kişisel bilgileri ifşa edeceği” tehdidi ile güncellenmesi sağlanan uygulamalar oldu. Yada terör örgütlerine üye olmadığını kopyala-yapıştır metinleriyle ispatlamaya çalışan kullanıcılar oldu...

Peki, kişisel bilgilerimizin çalınması başta olmak üzere sosyal medya kullanımıyla alakalı komplo teorilerinde ne kadar haklılık payı var? Başka bir deyişle,ne kadar korkmalıyız? Bununla ilgili olarak Kişisel Verileri Koruma Kurumu Başkanı Prof. Dr. Faruk Bilir’in “Kişisel verilerimizin herkese açık olması, kötü niyetli kişi veya grupların hatta siber saldırganların hedefi haline gelme olasılığımızı artırmaktadır” şeklindeki açıklaması oldukça manidar. Bilir’e göre:“Kişisel verilere ulaşım aslında kişiye ulaşım anlamına gelmektedir ve açık adres bilgisi, konum bilgisi ve telefon numarası ile e-posta bilgileri kişiyi potansiyel hedef haline getirebilir. Telefona gönderilen kimlik avı mesajları ve özellikle e-posta adreslerine iletilen oltalama gönderileri, kişinin finansal verileri başta olmak üzere özel yaşamına ilişkin verilerini hedeflemektedir”.

Sosyal medya platformlarında yapılan kişisel paylaşımların yaratacağı önemli diğer bir tehlike ise Asaf Hocamın da yazısında vurguladığı “profillleme” olayı. Annemizin kızlık soyadından okuduğumuz okullara, sınıf arkadaşlarımızdan ilkokul öğretmenimize kadar birçok bilgi kullanıma hazır halde bizzat kendi ellerimizle dijital dünyaya servis ediliyor. Okuduğumuz kitaptan, seyrettiğimiz filme, katıldığımız etkinlikten tuttuğumuz takıma kadar, hatta arama geçmişimiz, tuşlama ve beğenilerimiz kişisel profilleme için büyük ipuçları veriyor. Uygun algoritmalar yardımıyla mevcut kişisel veriden yola çıkarak bilinmeyen veriler tahmin edilebiliyor. Neticede otomatik karar verme mekanizmaları aracılığıyla çeşitli ‘sonuçlar' elde edilmesi sağlanabilir.

Açıkçası bugüne kadar sosyal medya paylaşımlarının tehlike doğuracağına inanan insanlara genel tavrım “kozmik oda sırrı paylaşmıyorsunuz nihayetinde” nükteli bir yaklaşım olmuştur. Ancak olası tehlikelerden de bihaber değilim. Teknoloji ve bilim çağının hayatımıza kattığı bu nimetleri yerinde ve tadında kullanırsak tehlikelerini de mümkün mertebe bertaraf ederiz diye inanıyorum. Önümüzdeki hafta dijital temizlik/dijital perhiz konusunda konuşmaya devam edelim diyerek burada kesiyorum. Haftaya görüşmek üzere, hoşça ve sağlıcakla kalınız!