HASBİHÂL  

GÜNIŞIĞI’NDAN MERHABA

 Sevgili okurlarım;

 Bu kez sizlere Günışığından merhaba diyor, her zeminde “Şükrü Bey kapımız her zaman sizlere açıktır” diyen Nafiz Koca Başkanıma teşekkürler ederek bu gazetedeki ilkyazıma başlıyorum.

      SANSÜR 

 Ülkemizde şu anda bir sansür yasasından bahsedilmektedir.

 Bu sansür yasası yasalaştığı takdirde bütün gazeteciler özellikle de zülfü  yâre dokunan gazeteciler için uygulanan bir “Sus” emridir.

 Konuşma, karışma, yazma talimatıdır.

 Bu talimata uymak ülkenin gerçeklerinden yana kalem oynatan bütün gazetecilerin elini kolunu bağlayacaktır.

 Örneğin ben yarın bir köşe yazımda “Bu gidişle dolar yılsonunda yirmi lirayı bulacaktır” desem bu yasa çerçevesinde bu ifade suç kapsamına alınacaktır.

 Ama yandaş bir gazetede yandaş bir yazar “Dolar yılsonunda mutlaka on liraya inecektir” dese o bu yasanın kapsam dışında tutulacaktır.

 Ama her iki ifade de halkı yanılmaya yöneliktir.

 Öyleyse her ikisinin de suç kapsamına alınması gerekir.

 Ama olmaz bir ifade hükümetin karşısında diğer ifadede hükümetin yanında görüldüğü için Sarı Çizmeli Mehmet Ağa yasası uygulanacaktır.

 Bunun adaletle bağdaşması mümkün mü?

 Elbet teki değildir.

 *

 Hani bu ülkede basın hürdü, özgürdü?

 Hani herkes suç işlemediği, hakaret ve iftira etmediği sürece fikrini açıkça ifade edebilirdi?

 Nerede bunlar?

 Buna göre gazeteci çarşıya, pazara çıkılmanın zorluklarını anlatamayacaktır. Uçuşan fiyatların dolmayan filelerin vatandaşın bu zamlar altında inim inim inlemesini görmeyecektir, yazmayacaktır.

 Demokrasi bunun neresindedir?

 Bir litre mazotun otuz lirayı aştığını,

 Elektriğe, doğalgaza ha bire zam yapıldığını, milletin bu yüktün altında inim inim inlediğini,

 İşsizliğin, yoksulluğun had safhaya ulaştığını

 Milletin açlık ve sefaletini yazamayacaktır.

 *

 Yerelde milletvekillerinin ve belediyenin halka hizmet götüremediğini, hizmet çarkının dönmediğini yazamayacaktır.

 Peki, ne yazacaktır o zaman?

 Yıkama yağlama yapacaktır, methiyeler dizecektir.

Padişahım çok yaşa diyecektir.

 *

 Bu yasa ülkenin gerçeklerini görmez kılan,

 İnsanların konuşma ve yazma özgürlüğünü rafa kaldıran,

 Doğruları söyleyen Doğru Davutları hapse atan bir yasadır.

 Doğrucu Davut dedik de Doğrucu Davut’un başından geçen bir hadiseyi anlatmamak olur mu düşüncesiyle Doğrucu Davut Kıssasıyla yazımıza devam edelim.

 *

 Evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir padişahın Doğrucu Davut adında bir veziri varmış. Padişah başı her sıkıştığında bu vezire müracaat eder, vezirden bilgiler alırmış. Lakin bu vezirinde bir kusuru varmış “Padişahım çok yaşa” deme yerine hep doğruları söylermiş. 

Ve bir gün padişah bir ülkeyle savaşa girecek “Girmeden önce şöyle bir araştırma yapayım bakalım milletim bu savaşa ‘evet’ diyorlar mı demiyorlar mı? Diye bir tereddüde düşmüş çağırmış Doğrucu Davut’u huzuruna…

“Gel bakalım Davut…

Biz bir savaşa girmek istiyoruz senin bu konuda fikrin nedir?.. Bu savaşın ülkemize milletimize bir faydası olacak mı? Girelim mi, girmeyelim mi bu savaşa?.. Der.

Doğrucu Davut hiç düşünmeden;

“Devletlûm ben bu işin sonunu iyi görmüyorum. Bu savaş ülkemize felaket getirir. Biz savaşı şu-şu- şu sebeplerden ötürü kaybederiz onun için bu savaşı girmeyelim” der demez padişah gazaba gelir;

“Bre Davut sen benim irademe karşı mı gelirsin? Benim düşüncelerim üzerine düşünce mi irad edersin” diyerek Doğrucu Davut’un zindana atılmasını emretmiş.

Ülke savaşa girmiş ve savaş kaybedilmiş.

Doğrucu Davut hala zindanda…

                                           *

Aradan epeyce bir zaman geçmiş ülkede yine bir savaş tehlikesi baş göstermiş. Padişah yine bir kamuoyu yapma ihtiyacı hissetmiş sarayında toplantı üzerine toplantılar tertiplemiş, davetler üzerine davet vermiş.

Muhtarlar, azalar bekçiler, ağalar, beyler çağırılmış onlarla fikir teatisinde bulunulmuş ve sonunda yine Doğrucu Davut’la görüşmeyi murat eylemiş ve çağırmış Doğrucu Davut’u huzuruna…

“De bakayım Bre Davut bu sefer ne diyeceksin bu savaşa da girelim mi, girmeyelim mi?” deyince;

Doğrucu Davut yapılacak bu savaşla ilgili şartları gözden geçirdikten ve padişahın kesin kararlı olduğunu gördükten sonra…

“Padişahım en iyisi siz beni yeniden zindana koyunuz. Benim zindanım sizin sarayınızdan daha rahattır” cevabını vermiş.

İşte kıssadan hisse,

Kalın sağlıcakla…