KOYUNCU SEÇKİSİNDEN

Zonguldak ilimizin Devrek ilçesinden her ay bir dergi gelir bana; Şehir.

Aylık kültür ve sanat dergisi Şehir.

İbrahim Tığ çıkarır bu dergiyi. Bir de günlük gazetesi vardır Tığ’ın; Bölge Haber.

Fahrettin Koyuncu, Şehir’in kıdemli yazarlarından, şairlerindendir.

Koyuncu, bir gelenek oluşturdu son yıllarda. Yıl boyunca okuduğu kültür-sanat dergilerindeki şiirlerden beğendiği mısra, beyit, kıta veya bölümleri biriktirerek İbrahim Tığ’a gönderiyor. O da bu seçkiyi her sene başında dergi boyutunda bir ek olarak basıp okurlarına postalıyor.

Şu anda elimde geçen yılın Şubat’ında verilmiş Fahrettin Koyuncu şiir seçkisi duruyor. Ben de ondan, altını çizdiğim bir mini seçki sunmak niyetindeyim size. “Seçkiden seçki”yani anlayacağınız. Başlıyoruz:

Yusuf Alper:

Dudağımda tütüyor adının tüm harfleri

Can Ceylan:

Kıraç yamaçlarda derviş

Kaptırmış paçasını aşka.

Ramis Dara:

Eprimiş bir özüm var

Küle dönmüş közüm var

Söylesem izninizle

Birkaç köhne sözüm var

Ahmet Zeki Muslu:

Yönetmesi zor bir devlet kurdum acılarımdan

Muharrem Sönmez:

kaptan pilotunuz konuşuyor

lütfen kederlerinizi sıkı bağlayınız

Turgay Yazıcı:

Anonimdir gökyüzü

Dilek Özkan:

Kalbimizi serdik oturduk

Kahve masalarının önüne

Yeni bir gök ısmarladık.

Önder Çolakoğlu:

Çağırdığın buluttayım

İtiverdiğin uçurumda.

Kaan Emiroğlu:

Bir Ankara kadar anlaşılmazdı kadın

Ahmet Özer:

Kadın ayrılıyor kıyıdan yalnızlığını bırakıp

Hüseyin Peker:

Hep ilk aşk idare eder insanı hayat boyunca

İdris Özyol:

Ben sende durdum dünya değiştiriyor yerini

Gökhan Ertekin:

her ses biraz daha haziran o zaman

Şerif Timurtaş:

ipe hayal seriyorum

kalabalıklaşıyor iç yalnızlığım

Mehmet Rayman:

yıllara biçtiğim elbise hep kısa geliyor

Dilek Özkan:

kadınlar yaz biriktiriyorlar

kış geceleri için çocuklarına

Turgut Tan:

Yalnızlığım benim sensin anladım

Arif Mete:

Hiçbir ışıkta geçmedim yalnızlığımdan

Neval Savak:

bağdatlı bir kadın hüznüdür şimdi dünya

Seval Arslan:

Sessizliğin kıymıkları battı dilime

Hüseyin Atabaş:

ölümden önce yaşam var mı yok mu

düşün? düş emekçiliğine devam yani

Son olarak Fahrettin Koyuncu’nun bir şiirinden bizim seçtiğimiz bir mısra:

Nehir mi kaldı şimdi içimizde kurumayan