GENÇ EMEKLİLER ÜLKESİ

EYT bir ilk değil, eskiden süre gelen bir erken emeklilik sevdasın son halkası. Bir zamanlar daha kırkına girmeden on birlerce insan emekli edildi. Mecburi emeklilik diye bir şey çıktı. “Ben emekliyim.” Diyen insanlara bakınca insan acaba şaka mı yapıyor diye aklından geçiyordu.

Zengin ülkeler bile böyle bir kıyağa, böyle bir kolaylığa, böyle bir savurganlığa asla müsaade etmezler.

Avrupa Ülkeleri bırakın erken emekliliği bazıları emeklilik yaşını yetmişe çıkardı. Almanya’da erkekler 65 yaşında emekli oluyor.

Şimdi noldu?

 Devlet bu yükü kaldıramayınca emekli maaşlarında örtülü bir kısıtlamaya gitti. Çoğu emekli hala genç ve işlerine devam ediyor. Yaşlılar ise aldıkları maaşın az olmasından dolayı geçim derdine düştüler.

Ayrıca erken emeklilik genç çalışabilir insanları tembelliğe iten bir psikolojisi de var.

Gencecik adamlar kahve köşelerinde, parklarda banklarda oturup seyri alem yaparak ömürlerini tüketiyor.

Oysa insan yaşı değil, gücü var olduğu sürece çalışmalı. Çalışmak bir ibadettir.

Nerden bilinçaltımıza yerleştirdilerse bir de insanımız;”Parası var, malı var mülkü var ama (cümlenin bu kısmına bir de küfür yerleştirdikten sonra)  hala çalışıyor.” Sözünü hemen herkes kullanır.

Tıpkı; “Devletin malı deniz yemeyen domuz” sözü gibi bizi tembelliğe ve çalmaya teşvik eden iki cümle.

Yıllarca bu iki cümleyi söyledik durduk ve şimdi uygulamasını yapıyoruz.

Genç yaşta emekli ol, otuz üç taneli bir tespih al, dedikodu ile ömür tüketmeye bak.

Taşı sıksa suyunu çıkarır insanlar emekli olduktan sonra evde oturuyor.

Böyle olunca ömrünü çalışmakla geçiren, uzun yıllar dolu dolu sigortasını yatıran insanlar da böyle yanlış kararların kurbanı olur. Hakları yenildi, sesleri çıkmıyor.

Esnaf adam, yirmi beş yıl her ay yemeden içmeden, yok demeden borç harç primini yatırmış bir bağ-kur emeklisinin maaşını sorun bakalım ne kadar!

 Bir ara binlerce haksız yere emekli olanlar ortaya çıkarıldı. Tek gün prim ödemeyen emekli yapıldı. Neyse ki bir kısmı ortaya çıkarıldı.

Garip bir ülkeyiz, hiçbir şeye olmaz demeyeceksin. Hadi hileyle rüşvetle emekli oldun diyelim; o aylığı nasıl alıp yiyorsun, çocuklarına yediriyorsun.

Neyse bunlar derin mi derin konular. Bu konuya girdin mi çıkamazsın.

Erken emeklilik yasasını çıkarmak tamamen siyasi bir çıkar kararıdır. Oy alma yarışıdır. Dikkat edin EYT’ye destek vermeyen bir siyasi parti yoktu. Hepsi destek oldu. Hepsi de oy korkusuyla el birliği ile çıkardılar. Hatta muhalefet daha geniş bir kitleyi emekli etmek için ne çaba harcadı. Gecikti diye meydanlarda iktidarı halka şikâyet etti.

İktidarı muhalefeti yarışa girdiler.

Parti başkanlarının bu konudaki demeçlerini dinlerken; akıl tutulması insan yaşıyordu. Oy için ülkeyi büyük bir yükün altına sokmak için yarıştılar. İçlerinden biri çıkıp itiraz etmedi.. Etmez çünkü oy kaybından korkuyor.

Şimdi emekli maaşımız az diye feryat ediyoruz.

Haklı mı?

Elbette!

Gerçekten emekli maaşları hayat standartlarının çok altında kaldı.

Bir de buna enflasyonun durmadan yükselmesi eklenince her geçen gün daha da durum kötüleşiyor.

Şuraya gelmek istiyorum. Bu yasa çıkmadan sokakta insanlara sorsaydınız, kimse yanlış demezdi. Ama yanlış olduğunu bütün ekonomistler, otoriteler biliyordu. Peki neden yanlışa sesimiz çıkmadı da şimdi bağırıyoruz.

Yine laf oraya geldi; “Devletin malı deniz yemeyen   …..”

Milet olarak devletten ne koparırsak yarışına gireriz, devletin parası bitince bağırırız.

Öyle tuhaf bir milletiz ki; devletin cebi ile kendi cebimizin aslına aynı olduğunu anlamadık gitti.