SON SAHNE

‘’Hayat yakından izleyenler için trajedi, uzaktan izleyenler için komedidir.

Uzaktan bakınca düşersem herhalde gülersiniz. Ama yaklaştıkça acımı daha çok hissedersiniz. Istırabım nerdeyse lezzetli olur.

İleri atılan her adımda korkum yavaş yavaş beyninizde yoğunlaşır.

Neden hepimiz hayatı derenin kıyısında yaşarız. Hissettiğimiz keyif asla kaçamadığımız eziyetle zehir olur.

Cevabı basit:

Gerçek diye bir şey yok. Sadece algı var ve hepimiz bu yanılsamaların duvarına çarpıp duruyoruz.

Olmayan gerçekleri bulmayı umuyoruz.

Hiç var olmayan.

Bu yüzden  tüm sanatçıların deliliği yaptığı herhangi bir şeyin değerli olduğuna inanmak.

Hepimiz kendi hayatımızın yönetmeniyiz. Aptal hikaye anlatıcıları hepimiz kendi hikayemizi kontrol etmeye çalışırız.

Her zaman aradaki esas büyünün aradaki şeylerden geldiğini gözden kaçırırız.

Rüzgarda bize evin yolunu gösteren o sessiz nefesler…

Hepimiz evreni oluşturan parçalarız. Hiçbirimiz diğerinden üstün değiliz.

Ama son resmi oluşturmak içinde bir o kadar da gerekli.

Yaratmaktan asla korkmayın dostlarım. Bu yaradılışımızda var..

Güzelliğin olmadığı yerde güzelliği yapıp kalıcı izimizi bırakmak.

Tek yapmamız gereken gözlerimizi kapatmak.’’

Bu sözler yönetmenliğini Stephen Wallis in üstlendiği 2023 yapımı ‘son sahne’ filminden.

Bu varoluşçu dram filmi son sanat eserini çekmeye başladığına inanan bir film yönetmeninin hikayesini anlatıyor.

Başlangıçta normal gibi görünen bu eser sonunda ölümlülüğün ve kişinin derin etkisinin bir keşfine dönüşüyor.

Film izleyicilere yaşam ve ölüm üzerine dikkat çekici bir bakış açısı sunarak bizlere hayatın karmaşıklığını, güzelliğini ve kaçınılmaz sonunu hatırlatıyor.

Bu öykü sadece bir yönetmenin hayatının son günlerini anlatmaktan öte, bir sanat eseri yaratmanın da ötesine geçiyor.

Belki de bu yüzden film başından sonuna kadar izleyicinin dikkatini çekmeyi başarıyor.

Her sahnesi ve diyaloğuyla bu film sinema seyircilerine unutulmaz bir deneyim sunuyor.