ÖĞRETMEYE DOYAMAMAK

1985-1986 eğitim-öğretim yılı ile birlikte Elazığ’da Anadolu Lisesi öğrencilerine, AMSTRAD 464 ve COMMODORE 64 bilgisayarın bulunduğu bilgisayar laboratuvarlarında BASIC programlama derslerini 3 yıl süresince vermiştim. Aslında o dönemlerde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesinde öğretim üyeliği yapıyordum. Dönemin Anadolu Lisesi Müdürü Abdurrahman Gençel, Fırat Üniversitesinde dönemin Rektörü Prof. Dr. Arif Çağlar ile görüşmüş ve dernekleri aracılığı ile kurdukları bilgisayar laboratuvarında lise öğrencilerine programlama dersini verebilecek bir öğretim elemanın görevlendirilmesini istirham etmişti (https://www.asafvarol.com/gunisigi/bmdergi-2015.pdf).   

Fırat Üniversitesine ilk mikrobilgisayarı 1982 yılında getiren kişi ve programa dersi vermiş olmam hasebiyle, rektör beni makamına çağırmış ve Lise müdürünün bu isteğini yerine getirip getiremeyeceğimi sormuştu. Hatta üniversitedeki hocaların çocuklarının da Anadolu Lisesinde öğrenci olduklarını, bu hizmeti vermem halinde de velilerin çok mutlu olacaklarını söylediğinde, memnuniyetle ders verebileceğimi söylemiştim.

İki ayrı şubeye haftada 2’şer saat ders vermek için sabırsızlıkla Cuma günlerini bekliyordum. Anadolu Lisesi öğrencileri çok zeki idi ve kendilerine yorulmadan programlama öğretebiliyordum. Aynı ders içeriğini Üniversite öğrencilerine de veriyordum. Sınavlarda aynı soruları soruyordum. Ama sınıf ortalamaları açısından Anadolu Lisesi öğrencileri Üniversite öğrencilerinin programlama dersindeki başarılarından çok daha üst seviyelerde seyrediyordu. Öğrencilerin başarılarını görünce, motivasyonum artıyordu ve lise öğrencilerine daha bir heyecanla ders anlatıyordum. Programlama dersi vermek için 3 yıl boyunca Anadolu Lisesinin yolunu tutmuştum.

Hani derler ya “Tarih tekerrürden ibarettir”… Yıl 2021 ve ben 1985’li yıllardaki misyonumu yeniden üstleniyorum. Nasıl mı? Maltepe Üniversitesi Yönetimi ücretsiz Lise Kış Okulu açmaya karar vermiş ve öğretim elemanlarına kimlerin bu program kapsamında dersler verebileceğini sorduğunda, gönüllülerden biri de ben olmuştum. Hemen bir ders izlencesi hazırladım ve Algoritma ve Temel Programlama dersini vermeye talipli oldum.

Ne kadar konuya hâkim olursanız olun, içerik olarak aynı dersleri verseniz bile, bir ön hazırlık yapmanız gerekiyor. Yani kurs notlarını lise öğrencilerine uyarlamak için zaman harcıyorsunuz ve tabi ders esnasında da öğrencilerle birebir etkileşim içerisindesiniz.

30 Ocak 2021 Cumartesi günü İstanbul’daki lise öğrencilerine “Algoritma ve Temel Programlama” kursu vermek için dersin başlayacağı saatten tam bir saat önce Blackboard Collaborate sistemine girdim ve öğrencilerimi bekledim. Bu ne heyecan bu ne enerji ya Rabbim... Aradan 35 yıl geçmiş ve tekerrürden ibaret bir etkinlik için neden bu heyecanlı bekleyiş?

100 civarında öğrenci çevrimiçi dersimi takip etmişti (https://youtu.be/_Qp9hD3cWuY). Mikrofonları açık olmasına karşın öğrenciler büyük bir sessizlik içerisinde dersimi takip etmeleri, soru sorarken adeta birbirleriyle yarışırcasına cevap vermeye çalışmaları, en iyi şekilde dersi anlatabilmek için tüm gücümle ayrıntılara girmeye çalışmam… İşte gerçek eğitim bu olsa gerek.

Öğrenciler ilgili, çünkü isteyerek bu kursa katılmışlardı. Öğrenciler bu kurslara katılmak için herhangi bir para ödemediler ki, artık para boşa gitmesin diye zorunlu dersi takip etmeye mecbur kalmış olsunlar! Eğer eğitimi almak isteyen de,  vermek isteyen de gönüllü olurlarsa, mükemmel bir öğretim ortamını sanal sınıflarda gerçekleştirmek de mümkün olabiliyor.

06 Şubat 2021 Cumartesi günü lise öğrencilerimle gene bir araya geleceğim. Daha bir hafta var, ama ders içeriğini kendi seviyelerine indirmek için uyarlamalar yapacağım. Aslında uyarlama yapmama bile gerek yok, çünkü üniversite öğrencilerimden daha fazla öğrenmeye susamışlar. Öğrenmeye doyamıyorlar. Geleceğin meslekleri arasında olan programlamayı öğrenmek için gönüllü kursiyer olmuşlar. Belki de bir kısmı önümüzdeki yıllarda üniversitemde öğrencim olacaklar.

İlerleyen yaşıma rağmen, ders anlatırken heyecan duyuyorsam, öğrencilerimle buluşmak için bir saat öncesinden sistemi açıp bekliyorsam, bu enerji ile inşallah daha uzun yıllar gönüllü hizmetler sürdürebilirim diye düşünüyorum. Bu gençlik bizim geleceğimiz, bu gençlik bizim nesillerimiz, kendilerinin çağa uygun yetişmelerini sağlamak için biz eğitimcilerin ve öğreticilerin görevlerinin başında da gönüllü hizmetlere talip olmak gerekir diye düşünüyorum.