Ölü Yaprak Kelebeği

Doğada, canlıların çeşitli kamufle yöntemleri olduğunu bilirsiniz. Bunların en ilginciyle geçenlerde karşılaştım. “Ölü yaprak kelebeği” adıyla bilinen bu kelebek türü, düşmanlarından korunabilmek, yaşamını sürdürebilmek için kanatlarını kapattığında kurumuş bir yaprak gibi görünüyor. Öyle ki kanatlarını açıp gerçek renklerini ortaya çıkarana kadar bir canlı olduğunu bile anlayamıyorsunuz. Öyle kurumuş ve ölü gözüken bir şeyin aslında bu kadar göz alıcı olması insanı hayrete düşürüyor. Ölü yaprak kelebeği kanatlarını daha fazla çırpabilme ve başkasına yem olmama umuduyla kendini olduğundan başka bir şey gibi gösteriyor. “Kendini olduğundan başka bir şey gibi göstermek” insanınkinden daha vahşi (!) bir doğada yaşamaya çalışan canlılar için kullanıldığında doğru bir kullanım fakat buna insanlar arasında da çok sık rastladığımızı düşünmüyor musunuz?

Bir topluluğun üyesi olan insan da zamanla yaşadığı toplumun üyeleri tarafından kendini kamufle etmeye, yeteneklerini, içindeki renkleri saklamaya ve böyle yapmazsa yok olmaya mahkum ediliyor. Yaşadığı çağı “medeniyet çağı”, kendisini de “medeni” olarak isimlendiren insanoğlu ötekini kendi grubuna dahil etmek hatta daha da kötüsü hiçbir gruba, hiçbir yere ait değilmiş gibi hissettirmek için sindiriyor, olduğundan başka biri gibi davranmak zorunda bırakıyor. İnsanlar her gün bir parçası olmayı umdukları kişi veya kişiler tarafından yetenekleri ve becerileri küçümsenerek, fiziksel özellikleri alay konusu edilerek psikolojik şiddet kurbanı oluyor. Duygu ve düşüncelerine önem verilmeyerek, bulunduğu ortamda istenmediği hissettirilerek insanın kendisinden şüphe duymasına, nefret etmesine ve bütün bunlarla başa çıkamamasına neden olunuyor. Geçtiğimiz günlerde ülkece bu durumun -ses uyandıran- bir örneğiyle karşılaştık. İş yerinde maruz kaldığı zorbalığa, psikolojik yıldırmaya dayanamadığını söyleyen ve ardında tüm bunları anlattığı bir notla intihar eden bir asistan doktor… Asıl görevi insan hayatı kurtarmak olanların arasında bile bu duruma rastlamak, gencecik bir hayatın sonlanmasına neden olmak sanırım karşımızdaki tablonun ne kadar korkutucu olduğunu anlatmaya yetiyor. Bu durumlarla tek bir meslek grubunda değil, okullarda, işyerlerinde, gündelik yaşamda üçüncü kişi veya kişilerle bir arada olmak zorunda olduğumuz her ortamda hatta aile içinde bile karşılaşabiliyoruz. Dünya Sağlık Örgütünün verilerine göre dünyada her yıl 800 bin, her 40 saniyede ise bir kişi intihar ediyor ve bunda işsizlik, geçim sıkıntısı gibi nedenler kadar yalnızlık ve psikolojik nedenler de rol oynuyor. Yani insanları onlara karşı olan davranışlarımızla hayatlarından etmek, bu olmasa bile kendilerinde hayatlarının sonuna kadar taşıyacakları psikolojik yaralar bırakmak mümkün.

Ben insanın bir diğerine karşı takındığı bu tür saldırgan ve kaba tutumların sebebinin yine insanın kendisi olduğunu düşünenlerdenim. Kişiliğini geliştiremeyen, kendinde olmayan meziyetleri büyük bir açgözlülükle isteyen ve buna sahip olanları da yine büyük bir açgözlülükle sindirmek isteyen insanların bu tür davranışlar sergileyebileceğine inanıyorum. Birbirinin ayağını kaydırmaya çalışanlar, bir başarıyı onaylamayı, başaranı tebrik etmeyi gururlarına yediremeyenler, sıcak bir gülümsemeyi çok görenler ve çevrelerine daima kendisinin sahip olduğu her şeyi elinden alacakmış gibi bakanlar… Bu kişilikler yine insan olma ahlakının, vicdani değerlerin ve dinin özümsenmemesiyle meydana geliyor.  Çünkü Kur’an’da çizilen insan modeli nezaket sahibi, iyi huylu ve ince davranışlı insandır. Bu tür insan gittiği her yere kalbinin sıcak iklimini, muhabbetini ve sevgisini de beraberinde götürür. Makamı ne kadar yüksek olursa olsun ötekiyle eşit olduğunun farkındadır ve en ufak bir kibir gösterisinde bulunmaz. Yaşayan Kur’an ve güzel ahlakın temsilcisi Peygamberimiz (sav)’in ailesi de dahil hizmetini görenlere bile emrederek konuşmadığı, herkese yumuşak davrandığı, daima inceliği ve güzel ahlakı tavsiye ettiği bildirilir. İşte insanoğlu çizilen bu modelin dışına çıkmaya çalıştığı her saniye bir başkasını tıpkı vahşi doğada kendini kamufle etmesi gereken “Ölü yaprak kelebeği” gibi güzelliklerini saklamaya zorlayacak ve bunu yapmadığı taktirde yok edip sindirmeye devam edecek.

“İnsan başkalarına yardım ettiği, başkalarını sevdiği kadar yükselir. Dünyada hayatın bir tek manası varsa, o da sevmektir.”

 Sabahattin Ali